അനാദിമധ്യാന്തം

അനാദിമധ്യാന്തം

സ്നേഹിച്ചുകൊണ്ടേയിരുന്നു ഞാൻ നിന്നെയീ
കാലം പിറന്നതിൻ മുൻപേ.
നിറയുന്നു സ്നേഹപ്രവാഹമായ് നിന്നിൽ ഞാൻ
കാലം കുതിച്ചുപായുമ്പോൾ.
എല്ലാമൊടുങ്ങുന്ന കാലത്തു കല്പാന്ത
പ്രളയമാകുന്നതെൻ പ്രണയം.

നിൻ ഹർഷമാർഗ്ഗങ്ങൾ തൃഷ്ണകളെൻ കരൾ
കീറീപ്പൊളിക്കും ശരങ്ങൾ.
സ്നേഹിച്ചുകൊണ്ടേയിരിക്കയാൽ നോവുകൾ
പൂക്കളെന്നോർത്തു ഞാൻ ചൂടി.
രതികൂജനങ്ങൾ തുളുമ്പുന്ന മദമോഹ
മൃഗയാവിനോദങ്ങളാടാൻ,
വെറുതേ മിടിക്കുമെൻ ഹൃദയത്തിലൂടെനിൻ
രഥചക്രമലറിക്കുതിച്ചു.
തളിരുകൾ നീട്ടിപ്പടർന്നേറുമെൻപ്രേമ
വല്ലിയോ ചിതറിത്തെറിച്ചു.

സ്നേഹിച്ചുകൊണ്ടേയിരിക്കയാലെത്രയോ-
വട്ടം തളിർത്തു ഞാൻ വീണ്ടും!
മലർചൂടിനിന്നു ഞാനനുരാഗലോലയായ്
തിരികെനീയെത്തുമെന്നോർത്തു!
സ്നേഹിച്ചുകൊണ്ടേയിരിക്കുവാനാണെന്റെ
ജന്മം; അതാകുന്നു മോക്ഷം.

                                                                                     (ജൂലായ്‌ 2013)