ശമനം
ഒന്നു കേട്ടതേയുള്ളു നാദവീചികൾ, മിന്നൽ
പാഞ്ഞപോൽ പരമാണുവൊക്കെയും തരിച്ചുപോയ്.
ഒന്നു കണ്ടതോ ദൂരെ നീലവാനത്തിൽ മിന്നും
താരകത്തിനെ കുഞ്ഞു പുൽക്കൊടി കാണുമ്പോലെ.
എങ്കിലും തിളങ്ങിയെന്നുള്ളിലെയനുരാഗ-
മഞ്ഞുതുള്ളികൾ വൈരക്കല്ലുചിന്നിയപോലെ.
ഒന്നടുത്തിരുന്നതേയുള്ളു സ്നിഗ്ദ്ധമാം വിരൽ-
ത്തുമ്പിലെൻ കൺകൾകൊണ്ടൊന്നുമ്മവച്ചതേയുള്ളു.
നിന്റെ നിശ്വാസം, നിന്നെത്തഴുകും കാറ്റിൻ നേർത്ത
സുഗന്ധം, നിറഞ്ഞെന്നിൽ ജന്മസാഫല്യം പോലെ.
അറിഞ്ഞേൻ ജന്മാന്തരങ്ങളിലും വിടാതെന്നെ
പിൻ തുടർന്നിടും മൃഗതൃഷ്ണകൾ ശമിച്ചതായ്.
കന്മതിൽക്കെട്ടിൽ നമ്മളിരിക്കെ കായൽ മാറി-
ലമ്പിളിക്കിടാവിനെത്താരാട്ടിയുറക്കുന്നു.
ഒന്നു പാഞ്ഞുവോ നിന്റെകൺകളെൻ മുഖത്തൊരു
മാത്ര നിന്നുവോ ചുണ്ടിൽ വിരിഞ്ഞോ ചെറുചിരി!
ഈ മുടിയിഴകളിൽ കാറ്റു ചാഞ്ചാടുമ്പോഴെന്‍
കൈവിരൽച്ചലനങ്ങളെന്നു നീ നിനക്കുമോ!
പാദയുഗ്മങ്ങളുമ്മവയ്ക്കുമീയോളങ്ങളിൽ
എൻ ചൊടിയിലെ പ്രണയാർദ്രത തിരയുമോ!
വേണ്ടവേണ്ടതിമോഹമൊന്നുമേ താലോലിക്കാൻ
വയ്യിനി ത്രിസന്ധ്യയും യാത്രചൊല്ലുകയായി.
നന്ദിവാക്കില്ല, യാത്രാമൊഴിയും, ഇടംകണ്ണിൽ
മിന്നുമീബാഷ്പം നെഞ്ചിലേറ്റുനീ ശമിക്കുക.
(അഗസ്റ് 2014)
ഒന്നു കേട്ടതേയുള്ളു നാദവീചികൾ, മിന്നൽ
പാഞ്ഞപോൽ പരമാണുവൊക്കെയും തരിച്ചുപോയ്.
ഒന്നു കണ്ടതോ ദൂരെ നീലവാനത്തിൽ മിന്നും
താരകത്തിനെ കുഞ്ഞു പുൽക്കൊടി കാണുമ്പോലെ.
എങ്കിലും തിളങ്ങിയെന്നുള്ളിലെയനുരാഗ-
മഞ്ഞുതുള്ളികൾ വൈരക്കല്ലുചിന്നിയപോലെ.
ഒന്നടുത്തിരുന്നതേയുള്ളു സ്നിഗ്ദ്ധമാം വിരൽ-
ത്തുമ്പിലെൻ കൺകൾകൊണ്ടൊന്നുമ്മവച്ചതേയുള്ളു.
നിന്റെ നിശ്വാസം, നിന്നെത്തഴുകും കാറ്റിൻ നേർത്ത
സുഗന്ധം, നിറഞ്ഞെന്നിൽ ജന്മസാഫല്യം പോലെ.
അറിഞ്ഞേൻ ജന്മാന്തരങ്ങളിലും വിടാതെന്നെ
പിൻ തുടർന്നിടും മൃഗതൃഷ്ണകൾ ശമിച്ചതായ്.
കന്മതിൽക്കെട്ടിൽ നമ്മളിരിക്കെ കായൽ മാറി-
ലമ്പിളിക്കിടാവിനെത്താരാട്ടിയുറക്കുന്നു.
ഒന്നു പാഞ്ഞുവോ നിന്റെകൺകളെൻ മുഖത്തൊരു
മാത്ര നിന്നുവോ ചുണ്ടിൽ വിരിഞ്ഞോ ചെറുചിരി!
ഈ മുടിയിഴകളിൽ കാറ്റു ചാഞ്ചാടുമ്പോഴെന്‍
കൈവിരൽച്ചലനങ്ങളെന്നു നീ നിനക്കുമോ!
പാദയുഗ്മങ്ങളുമ്മവയ്ക്കുമീയോളങ്ങളിൽ
എൻ ചൊടിയിലെ പ്രണയാർദ്രത തിരയുമോ!
വേണ്ടവേണ്ടതിമോഹമൊന്നുമേ താലോലിക്കാൻ
വയ്യിനി ത്രിസന്ധ്യയും യാത്രചൊല്ലുകയായി.
നന്ദിവാക്കില്ല, യാത്രാമൊഴിയും, ഇടംകണ്ണിൽ
മിന്നുമീബാഷ്പം നെഞ്ചിലേറ്റുനീ ശമിക്കുക.
(അഗസ്റ് 2014)
