ജലശയ്യ
കൊന്നുതീര്‍ക്കുമോ ശാപഗ്രസ്തമീ പടുജന്മം
തിന്നുതീര്‍ക്കുവാന്‍ വയ്യീ വേദനകളെ വീണ്ടും.
പാപമോ? പാരാവാരം പോലെയെന്‍ ചുറ്റും കാണും
കൂരിരുള്‍, കേള്‍ക്കാകുമീയിരുളിന്‍ വിലാപങ്ങള്‍
ഭൂതകാലമോ തൂങ്ങിയാടുന്നു മുടിനാരില്‍
കാലഖഡ്ഗമായ് മാത്രയെണ്ണി ഞാന്‍ തികയ്ക്കുന്നു.
അറ്റുവീണിരുന്നെങ്കില്‍ മോക്ഷമായേനെ വെട്ടി-
ത്തിളയ്ക്കും നോവിന്‍ പാനപാത്രമൊന്നുടഞ്ഞേനെ
കണ്ണടയ്ക്കുകില്‍ മുന്നില്‍ വാപിളര്‍ക്കുന്നു നിണ-
ത്തുള്ളികളിറ്റും ദംഷ്ട്ര, നീള്‍നഖമുനകളും
ആഴ്ന്നിറങ്ങുന്നു പച്ചമാംസത്തിലല്ല പേടി-
പ്പനിയാല്‍ വിറയ്ക്കുമെന്‍ ചിന്തതന്‍ തായ് വേരിന്മേല്‍.
കണ്‍തുറക്കുകില്‍ മുന്നില്‍ പല്ലിളിക്കുന്നു ക്രൂരം
നരകത്തീവാതിലൂടെത്തിനോക്കീടും സത്യം
ആശ്രമമൃഗത്തിനെയാക്രമിച്ചീടും ചെന്നായ്
പറ്റമായ് രുധിരാര്‍ത്തി പൂണ്ടു പിന്‍തുടരുന്നു.
അവ മേഞ്ഞുപേക്ഷിച്ച ചുടുകാടല്ലീ മോഹ -
ച്ചിതകള്‍ ദഹിച്ചമര്‍ന്നവശേഷിക്കും ദേഹം
കൈവിരല്‍ത്തുമ്പൊന്നുയര്‍ത്തീടുവാന്‍ കണ്‍പോളകള്‍
ചിമ്മുവാന്‍ ചുണ്ടില്‍ നിനക്കായ്‌ ചിരി നിറയ്ക്കുവാന്‍
ഒന്നിനുമാവാതെയീ ജലശയ്യ*യില്‍ ജഡ-
മായി ഞാന്‍ കിടക്കുന്നു പ്രജ്ഞയോ തിളയ്ക്കുന്നു.
രോമകൂപങ്ങള്‍ തോറും വേദനത്തീവിത്തുകള്‍
പാകിയെത്തുന്നു നിത്യം കൂരിരുള്‍ പ്രഭാതങ്ങള്‍
.
മാത്രകള്‍ തോറും നെഞ്ചില്‍ കനക്കും നോവിന്‍ കരിം-
പാറയില്‍ നിന്നും തുള്ളിക്കന്മദം തുളിയ്ക്കുംപോല്‍
നേരിന്‍റെയൊറ്റത്തുള്ളിമാത്രമായ് മിഴിക്കോണില്‍
ചാലുതീര്‍ക്കാതെ സ്വയം തിളച്ചേയടങ്ങുന്നു.
കൊന്നുതീര്‍ക്കുമോ ശാപഗ്രസ്തമീ പടുജന്മം
തിന്നുതീര്‍ക്കുവാന്‍ വയ്യീ വേദനകളെ വീണ്ടും.
* ജലശയ്യ - (water bed) കോമാ അവസ്ഥയില്‍ ഉള്ളവരെയും ചലനശേഷി കുറഞ്ഞവരെയും ഒക്കെ കിടത്താന്‍, ശരീരത്തില്‍, വിശേഷിച്ച് പുറത്ത് വ്രണങ്ങള്‍ (ബെഡ് സോര്‍) ഉണ്ടാവാതിരിക്കാനായി ഉപയോഗിക്കാറുണ്ട്
ഡിസംബര്‍ 2014
കൊന്നുതീര്‍ക്കുമോ ശാപഗ്രസ്തമീ പടുജന്മം
തിന്നുതീര്‍ക്കുവാന്‍ വയ്യീ വേദനകളെ വീണ്ടും.
പാപമോ? പാരാവാരം പോലെയെന്‍ ചുറ്റും കാണും
കൂരിരുള്‍, കേള്‍ക്കാകുമീയിരുളിന്‍ വിലാപങ്ങള്‍
ഭൂതകാലമോ തൂങ്ങിയാടുന്നു മുടിനാരില്‍
കാലഖഡ്ഗമായ് മാത്രയെണ്ണി ഞാന്‍ തികയ്ക്കുന്നു.
അറ്റുവീണിരുന്നെങ്കില്‍ മോക്ഷമായേനെ വെട്ടി-
ത്തിളയ്ക്കും നോവിന്‍ പാനപാത്രമൊന്നുടഞ്ഞേനെ
കണ്ണടയ്ക്കുകില്‍ മുന്നില്‍ വാപിളര്‍ക്കുന്നു നിണ-
ത്തുള്ളികളിറ്റും ദംഷ്ട്ര, നീള്‍നഖമുനകളും
ആഴ്ന്നിറങ്ങുന്നു പച്ചമാംസത്തിലല്ല പേടി-
പ്പനിയാല്‍ വിറയ്ക്കുമെന്‍ ചിന്തതന്‍ തായ് വേരിന്മേല്‍.
കണ്‍തുറക്കുകില്‍ മുന്നില്‍ പല്ലിളിക്കുന്നു ക്രൂരം
നരകത്തീവാതിലൂടെത്തിനോക്കീടും സത്യം
ആശ്രമമൃഗത്തിനെയാക്രമിച്ചീടും ചെന്നായ്
പറ്റമായ് രുധിരാര്‍ത്തി പൂണ്ടു പിന്‍തുടരുന്നു.
അവ മേഞ്ഞുപേക്ഷിച്ച ചുടുകാടല്ലീ മോഹ -
ച്ചിതകള്‍ ദഹിച്ചമര്‍ന്നവശേഷിക്കും ദേഹം
കൈവിരല്‍ത്തുമ്പൊന്നുയര്‍ത്തീടുവാന്‍ കണ്‍പോളകള്‍
ചിമ്മുവാന്‍ ചുണ്ടില്‍ നിനക്കായ്‌ ചിരി നിറയ്ക്കുവാന്‍
ഒന്നിനുമാവാതെയീ ജലശയ്യ*യില്‍ ജഡ-
മായി ഞാന്‍ കിടക്കുന്നു പ്രജ്ഞയോ തിളയ്ക്കുന്നു.
രോമകൂപങ്ങള്‍ തോറും വേദനത്തീവിത്തുകള്‍
പാകിയെത്തുന്നു നിത്യം കൂരിരുള്‍ പ്രഭാതങ്ങള്‍
.
മാത്രകള്‍ തോറും നെഞ്ചില്‍ കനക്കും നോവിന്‍ കരിം-
പാറയില്‍ നിന്നും തുള്ളിക്കന്മദം തുളിയ്ക്കുംപോല്‍
നേരിന്‍റെയൊറ്റത്തുള്ളിമാത്രമായ് മിഴിക്കോണില്‍
ചാലുതീര്‍ക്കാതെ സ്വയം തിളച്ചേയടങ്ങുന്നു.
കൊന്നുതീര്‍ക്കുമോ ശാപഗ്രസ്തമീ പടുജന്മം
തിന്നുതീര്‍ക്കുവാന്‍ വയ്യീ വേദനകളെ വീണ്ടും.
* ജലശയ്യ - (water bed) കോമാ അവസ്ഥയില്‍ ഉള്ളവരെയും ചലനശേഷി കുറഞ്ഞവരെയും ഒക്കെ കിടത്താന്‍, ശരീരത്തില്‍, വിശേഷിച്ച് പുറത്ത് വ്രണങ്ങള്‍ (ബെഡ് സോര്‍) ഉണ്ടാവാതിരിക്കാനായി ഉപയോഗിക്കാറുണ്ട്
ഡിസംബര്‍ 2014
Good Poem. Not fit for Christmas season
ReplyDeleteഓണ്‍ ലൈനിൽ വായിക്കുന്ന ബോറൻ കവിതകളില നിന്ന് വ്യത്യസ്തമായ ഒന്ന്. വാക്ക്കുകൾ ഘടിപ്പിച്ച വിധം നിങ്ങുടെ ആഴം കാണിക്കുന്നു.
ReplyDeleteകവിതയെ കുറിച്ച് അധികം പറയാൻ ഞാനാളല്ല- എങ്കിലും
വളരെ നന്നായിരിക്കുന്നു രീതി.
ഒരെഴുത്ത് ഒരു നേര്ചിത്രം
മനോഹരകവിത
ReplyDeleteസുന്ദരം...
ReplyDeleteരോമകൂപങ്ങള്‍ തോറും വേദനത്തീവിത്തുകള്‍
ReplyDeleteപാകിയെത്തുന്നു നിത്യം കൂരിരുള്‍ പ്രഭാതങ്ങള്‍
- മസോക്കിസത്തിൻറെ പാരമ്യം
നന്ദി പ്രിയപ്പെട്ട ചെറിഷ്,ശിഹാബ്,അജിത്‌, ഉമ്മര്‍ മാഷ്
ReplyDelete