മിഥ്യ

ഇതു പൊറുതിയല്ല

എന്നറുതിയാണ്

വാഴ്വല്ല ,പാഴായ ജന്മമാണ്

രതിയല്ല ചതിയാണു

നിത്യവൃത്തി

കനവല്ല കണ്ണുനീരാണു കണ്ണിൽ.

           ഇവിടെ ഞാൻ ജീവിക്കയല്ല ഹോമിക്കയാ-

           ണെന്റെസ്വപ്നങ്ങളും, പൂത്ത പാടങ്ങളും,

നീരരുവി പോലെയുറവാർന്ന ദാഹങ്ങളും,

നീലക്കടമ്പിന്റെ കൊമ്പിലെ വേണുവും.

ഒരുമയിൽപ്പീലിപോലാത്മാവിൻ  താളുകൾ-

ക്കിടയിൽഞാൻ നെയ്തൊരാ വർണ്ണപ്രപഞ്ചവും,

കാമനകൾ തൻ കീറമാറാപ്പിൽ  കാത്തൊരാ

ഭാവനാലോലമാം മഞ്ചാടിമണികളും

ചിതറിത്തെറിച്ചുപോയ്, ശൂന്യമീ നെഞ്ചകം,

നിറയുന്നു പേക്കിനാവിൻ കാട്ടുതീയിനാൽ

ഭ്രാന്തിൻ പുഴുക്കൾനുരയ്ക്കും ഞരമ്പിലൂ-

ടുരുൾപൊട്ടിയൊഴുകുമോ കവിതതൻ വിപ്ലവം?

വരൾമണ്ണുപോലുള്ള  വിണ്ട പാദങ്ങളാൽ

ഒരു കാതമെങ്കിലും താണ്ടുമോ ഞാനിനി?

നിണപാദമുദ്രകൾ നിറയുമീവേദിയിൽ

മിഴിനീരു പുഴപോലെ ഒഴുകുമീ ഭൂമിയിൽ

വർണ്ണങ്ങളിനിയും പൊലിയ്ക്കുമോ ജീവനിൽ

വീണ്ടുമെൻ വേണു തുടിക്കുമോ തെന്നലിൽ?

                      (മാര്‍ച്ച്‌ 2012)