ഭിക്ഷാംദേഹികൾ

ഭിക്ഷാംദേഹികൾ

സ്നേഹിക്കയാണു ഞാൻ നിന്നെ ഒടുങ്ങാത്ത ദാഹമാകുന്നു 
നിൻ നെഞ്ചിൽ പൊലിയുവാൻ
കാത്തിരിപ്പിന്റെയനിശ്ചിതത്വങ്ങളിൽ അന്തമില്ലാത്തമഹാ ഹവിർജ്ജ്വാലയിൽ
അഗ്നിയേക്കാളേറെയാളി യഹംബോധ
മെന്നേയുരുകിത്തെളിഞ്ഞ സംശുദ്ധിയായ്
ഊതിത്തെളിഞ്ഞു മാറ്റേറിയ പൊന്നായി
കണ്ണീരിൽ മുങ്ങിത്തെളിഞ്ഞ വെൺശംഖായി
നിൻ നിറവിൽ നിന്നുമൊന്നുമെടുക്കുവാനല്ലതിൽ പിന്നെയും എന്തോ നിറയ്ക്കുവാൻ
വന്നു നിൽക്കുന്നു  നിറഞ്ഞു തൂകുന്ന കൈ
ക്കുമ്പിളിൽ സ്നേഹപുഷ്പങ്ങളുമായി ഞാൻ 
എങ്കിലും ഭിക്ഷുകിയാകുന്നു ഞാനെത്ര
നേടിയാലും പൂർണമാകുമോ കാമന !

എത്ര കൊടുക്കിലുമെത്ര ലഭിക്കിലും
എന്നെങ്കിലും തൃപ്തരാമോ പ്രണയികൾ
കൂട്ടുകാരാ നിത്യഭിക്ഷുക്കളാണ് നാം 
നൽകലും നേടലുമെല്ലാം പരസ്പരം...